Web Analytics Made Easy - Statcounter

همشهری آنلاین - حمیدرضا رسولی: خیابان شاهپور  از معدود خیابان‌هایی به شمار می‌رفت که بین دو خندق بزرگ و اصلی تهران قرار داشت و به همین دلیل تا دوره قاجار و قبل از پر کردن خندق‌های تهران از اهمیت فراوانی برخوردار بود.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

این خیابان تا اوایل حکومت رضا پهلوی بین دو خندقی که برای جلوگیری از حمله احتمالی دشمن و ایجاد مانع بر سر راه سیلاب ایجاد شده بود قرار داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خندق ناصری در آذرماه سال ۱۲۴۶ حفر شد اما بین سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۰۹ پر شد تا خیابان شوش سر و شکل بگیرد. در واقع خیابان شوش روی خندق دوران ناصری قرار دارد که تا میدان حسن‌آباد ادامه پیدا کرد. در میدان حسن‌آباد هم خندق شاه طهماسبی ساخته شده بود که در دوره حکومت شاه طهماسب و در سال ۹۳۳ شمسی حفر شد و ۱۷ آذرماه ۱۲۴۶ به‌عنوان خندق شمالی تهران شناخته می‌شد. بنابراین خیابان شاهپور به واسطه قرارگرفتن بین دو خندق شمالی و جنوبی تهران از اهمیت خاصی برخوردار بود. محدوده حصار طهماسبی از شمال به خیابان سپه قدیم و امام خمینی(ره) فعلی، از غرب به خیابان شاپور، از جنوب به خیابان مولوی و از شرق به خیابان ری راه پیدا می‌کرد. حصار ناصری هم از شمال به خیابان انقلاب، از غرب به خیابان کارگر از جنوب به خیابان شوش و از شرق به خیابان ۱۷شهریور فعلی منتهی می‌شد. بین سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۰۹ بود که رضا پهلوی به کریم آقا بوذرجمهری، کفیل بلدیه تهران دستور داد که بعد از تخریب دروازه‌های تهران، خندق‌های ناصری را پر کند. بعد از تخریب دروازه‌ها و پر کردن خندق ناصری، خیابان‌های شوش، انقلاب، کارگر و ۱۷شهریور فعلی در تهران شکل گرفت.

داستان خیابان ۴۰ گزی

 بعد از ایجاد ۴ خیابان جدید در تهران، خیابان شاهپور هم حیات تازه‌اش را شروع کرد و در مقاطع مختلف با نام‌های مختلفی شناخته شده است. در نخستین روزهای حیات خیابان شاهپور، نام قوام‌الدوله را که از ملاکان به نام دوره قاجار و صاحب بخش وسیعی از زمین‌های این محدوده بود روی این خیابان گذاشتند و بعدها نام عبدالحسین میرزا فرمانفرما، یکی از دیگر از ملاکان مشهور دربار قاجار روی آن گذاشته شد. در دوره پهلوی نام شاهپور روی تابلوی این خیابان حک شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و به مناسبت هفته وحدت و بنا به روایت دیگری با پیشنهاد برخی علما، نام وحدت اسلامی برای این خیابان برگزیده شد تا نماد همبستگی شیعه و سنی باشد. نکته جالب اینکه خیابان شاهپور در برهه کوتاهی به نام خیابان چهل گزی تهران هم شناخته می‌شد که نام چندان بامسمایی نبوده است. هر گز ۱۰۴ سانتیمتر است اما طول و عرض خیابان شاهپور در هیچ دوره‌ای در این ابعاد نبوده و معلوم نیست چرا چنین نامی را روی آن گذاشتند.

کد خبر 769451 برچسب‌ها تهران قدیم تهران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: تهران قدیم تهران خیابان شاهپور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۰۴۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه واگن‌ اسبی در دست‌انداز رضاشاه افتاد؟

همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: علاوه بر خط بازار، ۴خط دیگر هم مسافران را جابه‌جا می‌کردند، از جمله «خط شاه‌عبدالعظیم» و «خط باغ‌شاه». خط شاه‌عبدالعظیم از مسیر ناصریه (خیابان ناصرخسرو فعلی)، چراغ برق (خیابان امیرکبیر) و خیابان ری می‌گذشت و به ایستگاه ماشین‌دودی ختم می‌شد.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

خط باغ‌شاه هم از بازار شروع می‌شد و به دروازه باغ‌شاه و روبه‌روی ساختمان مجلس فعلی‌ می‌رسید. نصرالله حدادی، تهران‌شناس، درباره چگونگی جمع‌شدن این خط که خیلی اتفاقی به‌نظر می‌آید، می‌گوید: «رضاشاه دستور برچیدن این خط را داد. او وقتی با ماشین اختصاصی از خیابان باغشاه می‌گذشت، چرخ ماشینی که او را می‌برد، در گودال مسیر واگن اسبی افتاد و ناراحتش کرد و برای همین فی‌الفور به بوذرجمهری، شهردار وقت، دستور داد تا این خط را جمع‌آوری کنند. فردای آن روز تراورس‌ها و ریل‌های آهنی از باغ‌شاه تا توپخانه را کندند و مسافران این خط را غافلگیر کردند.»

همچنین مسافرانی که از چهارراه حسن‌آباد به سمت دروازه قزوین سوار واگن اسبی می‌شدند از «خط دروازه قزوین» استفاده می‌کردند و میدان اعدام تا ماشین‌دودی هم خط بعدی بود. او در ادامه می‌گوید: «در سال ۱۳۰۸ واگن‌های اسبی جمع‌آوری شد و دولت تصمیم گرفت برای نخستین بار سرویس حمل و نقل عمومی برای شهر تهران ایجاد کند. به همین دلیل چند دستگاه اتوبوس از خارج خریداری شد. ولی تا حدود سال ۱۳۲۰ درشکه‌ها همچنان جزء وسایل نقلیه تهران محسوب می‌شدند. تعداد اتومبیل‌ها و موتورسیکلت‌های تهران در سال۱۳۰۰ فقط ۶۰۰ دستگاه بود که همچنان جزء وسایل نقلیه تهران محسوب می‌شدند. در این فاصله زمانی تا سال ۱۳۲۰ تعداد اتومبیل و موتورسیکلت به ۷۰۰ دستگاه رسید و ۱۳سال بعد از آن تعداد وسایل نقلیه از مرز ۸۰هزار دستگاه گذشت.»

کد خبر 848039 برچسب‌ها هویت شهری تهران حمل و نقل شهری

دیگر خبرها

  • (ویدئو) بلایی که یک موش بر سر پورشه میلیاردی آورد!
  • چگونه واگن اسبی در دست‌انداز رضاشاه افتاد؟
  • ببینید | بلایی که یک موش بر سر پورشه میلیاردی آورد!
  • خودنمایی لوکس‌ترین خودروی خیابان‌های تهران؛ شاهکار ۱۰ میلیاردی! | فیلم
  • چگونه واگن‌ اسبی در دست‌انداز رضاشاه افتاد؟
  • مشکل تامین برق روستای سیل زده«تختان» دهلران حل شد
  • چرا در تهران قدیم خودرو‌ها وسط خیابان پارک می‌کردند؟
  • تصاویری از بلایی که سیلاب شبانه بر سر اتوبان معروف تهران آورد
  • بلایی که سیلاب شبانه بر سر اتوبان معروف تهران آورد
  • طولانی‌ترین خیابان تهران ۶۹ سال قبل این شکلی بود + عکس